روزگاری بود میوه اش فتنه ، خوراکش مردار ،
زندگی اش آلوده ، سایه های ترس شانه های بردگان را می لرزاند .
تازیانه ستم ، عاطفه را از چهره ها می سترد . تاریکی ، در اعماق تن انسان زوزه می کشید
و دخترکان بی گناه ، در خاک سرد زنده به گور می شدند .
و در این هنگام بود که محمد (ص) بر چکاد کوه نور ایستاد و زمین در زیر پاهای او استوار گردید .
بعثت رسول اکرم (ص) مبارک باد
7 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/03/17 - 00:06